Josef Dettelbacher wrote: ↑09 Dec 2020, 11:58
Wederom snapte ik gedurende de film totaal niet wat nu precies het doel van de film was, maar toen ik meerdere "movies explained" websites had gelezen, viel bij mij het kwartje. Een groot deel van de film ging namelijk over Charles Manson. Nu had ik wel van die man en z'n cult gehoord, maar ik wist totaal niet wie Sharon Tate was.
Ah, zo. Ik wist dat toevallig wel, omdat ik weleens in verveelde dagen de wikipedia's van de beroemde moordenaars ben wezen doorklikken en -lezen. Dat is wel een soort van nodig, I guess, want daardoor zat ik vanaf seconde 1 met die spanning van: wat gaat hier gebeuren, wie en hoe gaan ze het doen?
Denk dat het gewoon goed is om eerst even een heel artikel over Manson te lezen. Dan zit je gelijk lekker in de kerstsfeer, en dan de film opzetten.
Aquarius kun je trouwens ook kijken. Een matige-oké serie over een detective (Duchovny) die Manson op het spoor komt. Volgens mij hebben hebben ze die serie nooit af kunnen maken.
Typische film die je als tiener of zelfs student niet echt interessant vindt, maar opeens super aangrijpend wordt wanneer je vader bent. Hoewel de film inmiddels al meer dan 40 jaar oud is, is dit in veel opzichten nog super actueel. Een vrouw (Meryl Streep) gaat weg bij haar man (Dustin Hoffman), en laat haar zoon bij hem achter. Vader en zoon moeten vervolgens ontzettend wennen aan hun nieuwe leven met alle uitdagingen die daarbij komen kijken, maar beetje bij beetje bouwen ze een sterke band op. Dan verschijnt de moeder opeens weer op het toneel..
Eigenlijk een film die elke vader met jonge kinderen eens gezien zou moeten hebben. Ik ben gelukkig zelf niet gescheiden (sta ook niet op het punt dat te doen), maar het voelt toch allemaal super realistisch en dichtbij.
Bandits (2001) weer eens gekeken. Film die prima in elkaar zit met een origineel einde, goed acteerwerk (vooral Billy Bob Thornton), prima soundtrack en een goed verhaal.
Ik zit nu weer The Godfather (deel 1) te kijken, en ik vind en niet meer zo goed als ik vroeger vond. De overgang tussen scènes bijvoorbeeld, volgens mij kon dat zelfs begin jaren 70 al beter.
milansandro wrote: ↑14 Jan 2021, 13:11
Heiligschennis!
Begrijp me niet verkeerd, sommige scenes en dialogen zijn nog steeds super, maar op sommige momenten vind ik de montage en het in beeld brengen van dingen niet goed. Grootste voorbeeld is het straat gevecht tussen Sonny en die kerel die z'n zus heeft afgetuigd. Je ziet hem letterlijk drie keer finaal mis slaan.
milansandro wrote: ↑14 Jan 2021, 13:11
Heiligschennis!
Begrijp me niet verkeerd, sommige scenes en dialogen zijn nog steeds super, maar op sommige momenten vind ik de montage en het in beeld brengen van dingen niet goed. Grootste voorbeeld is het straat gevecht tussen Sonny en die kerel die z'n zus heeft afgetuigd. Je ziet hem letterlijk drie keer finaal mis slaan.
Haha, klopt. Ook die scene waar Sonny 83 keer geschoten wordt en toch nog even in leven blijft, is geniaal. Natuurlijk is die film niet perfect en ook niet voor niks vaak gepersifleerd. Toch blijft het in grote lijnen de meest briljante film ooit, die met veel scenes wel voorlag op zijn tijd. Maar inderdaad niet met alle scenes.
Ik had van de zomer ook voor het eerst in mijn leven Scarface gekeken. Wat een enorme zak hooi was die Montana, hoogst onaardig. Blij dat 'ie werd doodgeknald.
Deel 3 dan ook maar meteen gekeken. Op zichzelf staand was dit niet eens zo slecht, maar zoals natuurlijk al 30 jaar bekend, is deel 3 van de godfather geen hoogwaardige afsluiting van de trilogie. Al Pacino lijkt wel een ander personage te spelen, en erg aparte haarkeuze ook voor een Don.
Als je op Netflix aan het browsen bent naar een leuke film, je komt Line of Duty tegen, en je denkt "heej interessante teaser.." gewoon doorlopen!
De eerste 15 minuten zijn helemaal prima, maar daarna wordt het enorm absurd, cliché en bagger tegelijk. Te hip agentje, fucking irritant social media meisje, en Gustavo Fring waarvan ik écht niet snap waarom hij in deze film zit.
