Menno1 wrote: ↑13 Jul 2022, 21:24
Heruone wrote: ↑13 Jul 2022, 20:14
Het probleem is naar mijn mening niet zozeer op welke optie PSV inzet, het is vooral het idee erachter. Het heeft niet mijn persoonlijke voorkeur, maar ik vind het wel degelijk te bilijken als je een speler huurt voor een jaar die als stand-in gaat spelen op het moment dat je bewust kiest voor de ontwikkeling van Teze-Obispo. Dat is dan een keuze die op de korte termijn punten gaat kosten, maar die op lange termijn heel vruchtbaar kan zijn.
Of je kiest ervoor om een glasbak te halen voor die positie en daarmee zet je in op Teze-glasbak. Dat valt ook te bilijken. Either way is het imo afhankelijk van wat je kan qua geld, maar ook wat je ambieert qua beleid. Ik heb vaak het gevoel, nu weer, dat PSV inzet op die eerste optie in de vorm van een Braithwate, maar eigenlijk omdat men het zogenaamde buitenkansje niet kan strikken, terwijl men anderzijds ook niet overtuigd is van Teze-Obispo. Eigenlijk een beetje een half-half uitkomst, waarvan niemand gelukkig wordt.
De narrative van PSV's kant is dat ze Ajax willen inhalen. Dan is 'ontwikkeling' van Teze en Obispo niet rijmend. Sowieso vind ik dat je in je verdediging en zeker in je as niet te veel moet 'gokken' op ontwikkeling maar zo veel mogelijk zekerheid moet inbouwen. Aanvallers mogen fouten maken, maar 2-3 verdedigende fouten per wedstrijd is vaak dodelijk.
Nogmaals, ik vind Obispo, Ramalho, Teze, Boscagli individueel gezien zeker niet slecht, maar niet complementair als koppel; daar wil je het liefste een verdediger hebben die net wat stabieler, meer ervaren is en die minder gecorigeerd moet worden.
Maar Ajax inhalen staat niet gelijk aan één dimensionaal op de titel willen inzetten, hetgeen waar PSV de laatste jaren een handje vol van heeft. Je wilt een sustainable formule ontwikkelen die gaat leiden tot meer internationaal en nationaal succes over langere termijn. Vanuit dat perspectief vind ik het juist heel erg te bilijken als je zou kiezen voor Teze-Obispo.
Om het even simpel te stellen aan de hand van een voorbeeld: stel je haalt Luuk de Jong of Benitez deze zomer, een 31 jarige topspits en 29 jarige topkeeper. Dan zijn dat spelers die je haalt met het oog om op korte termijn succes te hebben. Onder de streep leveren ze jou financieel niks op in de vorm van een transfersom/cashcow. Ze kosten een flinke hap salaris + tekenbonussen. En ze blokkeren de ontwikkeling van eventueel andere jongen spelers voor die positie. Daar staat tegenover dat ze sportief een meerwaarde zijn en dat op het moment dat men daadwerkelijk kampioen wordt, hun invloed en hun meerwaarde onderschreven kan worden. Anderzijds levert bij een 2e plek onder de streep netto gezien niks op. Je boekt geen sportief succes, hun aanwezigheid kan wellicht de ontwikkeling stimuleren van een aantal andere spelers, maar het weerhoudt ook anderzijds de ontwikkeling van spelers voor op die positie. Je behaalt er andermaal geen transfersom op en je creëert een situatie na een x aantal jaar waarbij je hen moet vervangen, moet investeren, maar er zelf financieel niks tot weinig voor terug krijgt.
Begrijp me niet verkeerd, dit soort transfers zijn essentieel. Je wilt een bepaalde balans en consistentie creëren in je selectie en daarbij zijn dit soort transfers juist broodnodig, indien je het kampioenschap ambieert. Maar op het moment dat er wel degelijk een kloof is tussen jou en je concurrent, je inzet op dit soort spelers en vervolgens faalt in het behalen van je doelstelling (even los van of die realistisch is, kijkend naar de verhoudingen onderling), verklein je die kloof op lange termijn gezien niet. Juist dat is imo een van de fouten die PSV wellicht wel teveel heeft gemaakt in haar transferbeleid de afgelopen jaren. Ik heb het al behoorlijk vaak gezegd, maar men zet altijd begin van het seizoen in op "we moeten nu kampioen worden", men haalt de afgelopen gemiddeld 7.25 speler per seizoen, waarvan een significant aantal met de intentie om in te passen als basisspeler (dat is een significant hoog aantal imo), men blijkt simpel gezegd te kort te komen, wordt geen kampioen, men roept het jaar erop dat ze nu echt kampioen willen worden et voilà, de cirkel is rond.
Men moet imo voor een sustainable beleid en oplossing komen op het vraagstuk hoe je op structurele basis kampioen kan worden. Als men daarvoor kiest voor de ontwikkeling van Teze-Obispo en daarmee niet dit jaar, maar volgend jaar kampioen kan worden + structureel kampioen te worden c.q. mee te vechten (de doelstelling 1 maal in de 2 jaar), dan is dat imo een te bilijken keuze. Kies je voor een oplossing waarbij je kiest voor Teze-glasbak omdat je denkt, en daarmee ook realistisch acht, dat men dit jaar kampioen kan worden + structureel kampioen te worden c.q. mee te vechten (de doelstelling 1 maal in de 2 jaar), is dat ook een te bilijken keuze. Either way is de belangrijkste factor dat je continuïteit over langere termijn wilt creëren. Daarop is je beleid gericht.
Vanuit dat opzicht vind ik beide keuzes heel erg te bilijken. En vind ik de keuze voor een Brathwaite ook niet per se een verkeerde, hoewel ik hem als speler verder niet ken, mits dat betekend dat men serieus in durft te zetten op Obispo en dat men gaat voor zijn ontwikkeling. De kanttekening zit alleen in dat ik momenteel niet het gevoel heb dat dat het geval is en vanuit dat perspectief zou ik de transfer van Brathwaite ook niet bepaald logisch vinden.