Osame Sahraoui. Iedereen kent hem inmiddels wel. Mocht dat niet het geval zijn? Kruip dan onder je steen vandaan
Sahraoui is een 22-jarige buitenspeler die aankomende zomermaanden 23 gaat worden. Afgelopen periode kwam naar buiten dat wij interesse in hem hebben met het oog op aankomende zomer. Ik zag voor mijn gevoel nog best wel veel vraagtekens hoe goed hij nou precies is, waar zijn lat ligt, wat we van hem moeten verwachten, etc. Is het een simpel dribbelaartje? Wat kan hij toevoegen? Waarom zijn we überhaupt geïnteresseerd? Kan hij de stap van Heerenveen naar PSV maken m.b.t. niveauverschil, iets wat in het verleden voor veel spelers als vrij moeilijk is ervaren.Dat zijn volgens mij een beetje de belangrijkste vragen. Om in ieder geval een ellendig lange boekwerk aan speleranalyses te besparen, in het kort even de belangrijkste punten:
https://www.vi.nl/nieuws/driouech-en-sa ... ld-bij-PSV
Positie
Sahraoui speelt op papier vrijwel altijd als linksbuiten. Bij Heerenveen heeft hij een zwervende rol om intuïtief over het gehele veld ruimtes te vinden. Dat gaat vaak in combinatie met linksback Mats Köhlert die in staat is om de gehele linkerkant kan bestrijken. En dat leidt er op zijn beurt weer toe dat Sahraoui aan de binnenkant in de as en in de halfspaces lekker kan gaan zwerven.
De rol van Sahraoui is eigenlijk vergelijkbaar met hoe Bosz het voor de winterstop invulde met Noa Lang op linksbuiten. Dat zie je ook heel duidelijk terug in de heatmap waar zijn touches eigenlijk niet gelimiteerd zijn tot enkel de linkerflank en linkerhalfspace.
Een rol zoals Bakayoko die heeft, lijkt hem niet niet te liggen. Sahraoui is een speler die het beste floreert aan de binnenkant eigenlijk. Je moet hem niet limiteren tot het krijt waar hij vervolgens in de 1vs1 een voorzet of schot aflevert. Hij heeft die kwaliteiten in de dribbel wel (kom ik zo nog op), maar je moet zijn spel niet daar toe limiteren. Zijn voorzet is wmb niet geweldig en hij gebruikt die ook liever niet. Ook als je kijkt naar schotlocaties schiet hij nauwelijks van afstand.
De manier waarop je Sahraoui wilt gebruiken, is dus ook belangrijk met het oog op je keuze voor de backpositie. Een type back zoals Teze zal in combinatie met Sahraoui niet optimaal zijn. Je wilt daar juist een type Dest. Iemand die hoog het veld breed kan houden, die ook comfortabel aan de bal is en die het loopvermogen heeft om de flank te bestrijken.
Inzicht en kansen creëren
Sahraoui beschikt wmb echt wel over voldoende inzicht. Het is een fijne speler die loopacties van tegenstanders op waarde kan schatten. En hij ziet ook vaak vervolgoplossingen die andere spelers niet zien.
Wat daarnaast denk ik zijn potentie typeert, is dat hij het vermogen heeft om zijn beslissing uit te stellen. Zoals Lang bijvoorbeeld ook heeft. Hij is heel kalm en verfijnd aan de bal, durft de bal in de kleine ruimte net wat langer bij zich te houden en weet vervolgens met regelmaat ook een betere vervolgoplossing te vinden. Dit is bijvoorbeeld zo'n moment waar veel spelers hem mee zouden geven aan de opkomende Köhlert. Sahraoui wacht echter nog een paar tellen, kapt naar binnen en ziet dan een betere oplossing in Che Nunnely. Eindpass was uiteindelijk niet goed, maar als hij hem daar goed neerlegt op een linksbenige aanvaller... Dan heb je een hele goede schietkans.
Dit vermogen om kansen te creëren, oplossingen te vinden, etc. wordt trouwens ook cijfermatig onderstreept. Sahraoui staat:
- 13e qua goal-creating actions uit live-ball pass situaties
- 22e qua shot-creating actions uit live-ball pass situaties
- 11e overal qua keypasses
Dribbel
Het allergrootste wapen van Sahraoui is by far zijn dribbel. Die is echt duizelingwekkend goed. Dat heeft even simpel gezegd met een aantal aspecten te maken:
1. Hij is bijzonder lichtvoetig.
2. Hij heeft heel laag zwaartepunt. Daardoor is hij enerzijds extra wendbaar en anderzijds beïnvloed dat zijn handelingssnelheid in de dribbel (kan meer balcontacten maken binnen een gefixeerde periode van tijd, indien nodig).
3. Hij is vrij explosief.
4. Sahraoui beschikt over de kunst van de schijnbeweging. Hoewel hij tweebenig is, zet hij in de dribbel zijn acties voornamelijk in met zijn rechtervoet. Je zou zeggen dat dus vrij voorspelbaar wordt en dat tegenstanders zich daarop kunnen anticiperen, maar dat lukt dus opvallend genoeg niet. Zijn vermogen om functioneel schijnbewegingen te maken, zet tegenstanders steeds op verkeerde been. Of het verschaft hem net dat extra beetje tijd en ruimte.
De sublimiteit van Sahraoui zijn dribbelkunsten uiten zich ook duidelijk in de data. Sahraoui is de speler in de Eredivisie die veruit de meeste dribbels inzet. Hij staat ook top 3 in de lijstjes als het gaat om carries into the final third en zestienmeter tegenstander. En ook als je kijkt naar shot-creating actions die voortkomen uit een ingezette dribbel, staat Sahraoui andermaal weer in de top 3.
De dribbelkunsten zijn wel echt by far zijn beste wapen. Sahraoui oogt als een typische pleintjes voetballer die in staat is om overal en nergens iedereen te passeren op het veld. Voor veel trainers en scouts is dat nog steeds een van de belangrijkste aspecten om op te scouten vanwege de volgende redenen:
1. Veel trainers willen graag hun buitenspelers in kansrijke 1vs1 situaties brengen.
2. Het passeren van je man, creëert vaak een nieuwe dynamiek in het aanvalsspel. Tegenstanders moeten dan reageren en dat leidt vaak weer dat elders op het veld overtal situaties gaan ontstaan. Een goal is vaak een kettingreactie aan gebeurtenissen en het passeren van je man kan daarvoor een goede trigger zijn.
3. In moeizame wedstrijden heb je soms een succesvolle individuele actie nodig van je aanvallers om het wedstrijdbeeld te kantelen. Arne Slot zei het in de winterstop benadrukte dit ook toen destijds gevraagd werd naar de vermeende interesse in de Uruguayaanse buitenspeler Luciano Rodriguez.
Betrouwbaarheid
Hoewel Sahraoui een balkunstenaar is, voldoet hij niet per se aan het clichébeeld van een luie voetballer die zijn verdedigende taken verwaarloost. Hij schakelt actief mee om en verdedigt mee tot aan de eigen zestien. Heerenveen verdedigt meestal in een 4-4-2 structuur. Sahraoui is daarbij de linker buitenste middenvelder in de 4-mans linie. Ook dat is prettig voor een trainer. Er zijn voldoende buitenspelers die in die rol namelijk verzaken.
Verbeterpunten
Is Sahraoui dan helemaal perfect? Nee, uiteraard niet. Er zijn wel een aantal ontwikkelingspunten. Allereerst moet hij consistenter worden in zijn betrouwbaarheid. Hoewel Sahraoui goed meeverdedigt en mee omschakelt, heeft hij ook geregeld nog wel eens een baalmomentje. Of laat hij even zijn man lopen. Bijvoorbeeld onderstaande goal van Twente laat hij eerst zijn directe tegenstander lopen en vervolgens verzaakt hij ook in het overnemen van Daan Rots die een paar tellen later vrij kan inschieten. Dit soort cruciale details zijn vaak het verschil tussen 0, 1 of 3 punten. Bij een topclub wordt je daarop afgerekend, terwijl bij Heerenveen dit soort fouten wel kan maken.
Daarnaast is tactische betrouwbaarheid ook een punt waarop hij zich moet ontwikkelen. Sahraoui heeft nog niet altijd oog voor de oriëntatie t.o.v. bal/medespeler/tegenstander op het moment dat Heerenveen de bal niet heeft. Dat uit zich bijvoorbeeld in dat hij de ruimtes nog niet juist knijpt.
Of wat je bijvoorbeeld alle buitenspelers in de top ziet doen, is het loopje tijdens het drukzetten onder een hoek maken. Op die manier scherm je effectief de ruimte af en creëer je ook druk op de bal. Dat is ook een vorm van tactische betrouwbaarheid waar Sahraoui op moet ontwikkelen.
Als derde is er het al oude punt, namelijk diepgang zonder bal. Sahraoui zoekt heel intuïtief over het veld naar ruimtes, maar maakt zelden een goed getimede diepte loopactie. Ga voor de grap maar eens turven. Dat stukje moet hij echt gaan toevoegen in zijn spel. Bij Heerenveen draait het aanvalsspel namelijk louter om Sahraoui. Zorg dat hij vrij komt tussen de linies en dan gebeurd er over het algemeen wat. Bij PSV zijn er veel meer geavanceerde en gevarieerde patronen waardoor dit soort vieze loopjes opeens heel belangrijk worden. Ook vanuit de omschakeling in het hoog drukzetten. Onderstaand voorbeeld is daarvoor typerend. Normaliter moet de buitenspeler aan de contrakant dan scherp staan om diepte te zoeken, terwijl Sahraoui een paar seconden eerder de bal in de voeten kwam vragen.
Dat uit zich ook tot het aspect in kansrijke situatie komen in de zestien. Ga de goals van Sahraoui maar af en je zal concluderen dat hij nauwelijks loopacties maakt richting 2e paal of rand zestien. Vaak komt hij de bal in de voet vragen of staat hij stil in de zestien. Nu heeft hij natuurlijk fysiek niet veel weg te zetten in de duels, maar op behendigheid kan hij tegenstanders wel te slim af zijn.
En last but not least: Sahraoui moet ook nog wat beter worden in zijn decision-making. Soms drijft hij zijn acties nog iets te ver door of soms begint hij onnodig aan een dribbel waardoor hij de ruimte juist verkleint (zie GIF waar hij eigenlijk in eerste instantie Köhlert al had moeten inspelen/wegsteken. Nu verkleint hij de ruimte voor zichzelf en zijn teamgenoot).
En ook soms maakt hij een verkeerde inschatting. Dan schat hij een bepaalde oplossing of loopactie op waarde, hetgeen wat zijn inzicht typeert. Alleen ligt er een makkelijkere en tevens logischere vervolgoplossing voor de hand.
Conclusie
Dat Sahraoui een talentvolle en interessante speler is, moge duidelijk zijn. Zijn rauwe vermogen om structureel zijn mannetje te passeren in combinatie met zijn inzicht om moeilijke creatieve oplossingen te vinden, maken hem gewilde speler. Tegelijkertijd lijkt er nog voldoende rek aanwezig te zijn voor een leercurve. Dat hij zichzelf op een aantal aspecten nog moet ontwikkelen, wilt hij daadwerkelijk de stap richting een serieuze club binnen een top 5 competitie kunnen zetten, moge duidelijk zijn. Hoewel het vanzelfsprekend klinkt, kan in dit geval niet genoeg benadrukt worden dat de vervolgstap voor Sahraoui een goed en weloverwogen keuze moet zijn. Idealiter zet Sahraoui de stap hogerop naar een club die gericht met hem aan de slag gaat en waar hij logischerwijs zichzelf kan ontwikkelen. Belangrijker nog is dat deze club anderzijds hiervoor ook het geduld heeft en dus bereid is hem die tijd te geven. Een stap naar bijvoorbeeld PSV of Feyenoord lijkt om die reden absoluut geen gekke gedachte. Qua type speelstijl zou een stap richting de Spaanse competitie ook een logisch alternatief zijn.