Dit is wel een interessant artikel (al door iemand eerder geplaatst):
https://www.vi.nl/pro/analyse/francesco ... ice-spelen
De trainer die een scriptie schreef over 'het esthetische aspect' van voetbal, speelt met Nice op een manier die door een collega 'doodsaai' genoemd wordt.
Francesco Farioli is een vat vol tegenstellingen. Hij draagt de Italiaanse voetbalnationaliteit, maar zijn grootste inspiratiebronnen zijn het Barcelona van Pep Guardiola, het AC Milan van Arrigo Sacchi en het Ajax van Johan Cruijff. Hij besteedt bij Nice naar eigen zeggen 75 procent van de tijd aan de aanval, maar verdedigend beschikt hij over de beste ploeg van Ligue 1. Hij pleit voor autonome spelers, maar stopt zijn elftal duidelijk vol met tactische opdrachten. Hij gelooft in de overtuiging van Fjodor Dostojevski dat schoonheid de wereld zal redden, maar gruwelt van voetballers die individualistisch spelen.
Tijd voor een grondige analyse van de speelwijze van Nice, die gevormd is door de soms tegenstrijdige overtuigingen van Farioli.
Farioli is een vakman. Nice speelt met een duidelijk herkenbaar idee, tijdens alle momenten van het spel. De voormalige tactiekblogger laat niets aan het toeval over. Alles is zorgvuldig ingeslepen. Van de patronen in de opbouw tot het lage verdedigen op eigen helft.
Nice is dankzij Farioli studiemateriaal geworden voor de tactische fijnproever. De nummer vijf van Ligue 1 speelt met tegenstanders, door te variëren in de opbouwstructuur. Dat is niet zonder effect. Alleen Paris Saint-Germain levert in Frankrijk nog meer combinaties van minimaal tien opeenvolgende passes af.
De voormalige keeperstrainer is gespecialiseerd in de doeltrap. Dan zijn bij Nice patronen terug te zien die doen denken aan het Brighton van De Zerbi. De twee centrale verdedigers bewegen helemaal tot de achterlijn om samen met doelman Marcin Bulka tegenstanders tot keuzes te dwingen. Op de rand van de zestien bieden twee middenvelders zich aan als optie. Het idee van Farioli is om tegenstanders op deze manier te lokken, zodat hoger op het veld grote ruimtes ontstaan.
Tijdens de aanvallen waarbij deze opzet slaagt, oogt Nice spectaculair.
Hoger op het veld zijn de patronen van Farioli net zo makkelijk te ontdekken. Hij is duidelijk aanhanger van het gedachtegoed van Guardiola, die het veld opdeelt in vijf stroken. In ieder van die stroken moet tijdens het aanvallen een speler staan.
Nice vult dat in beginsel in vanuit 4-3-3 met de punt naar achteren.
De vleugelverdedigers van Ajax zullen uit hun comfortzone gedwongen worden, want bij Nice laat Farioli zijn backs vaak aan de binnenkant opereren.
Nice speelt via het concept dat in Nederland Totaalvoetbal is gaan heten. Alle posities moeten altijd bezet zijn. Dus als de ene speler zijn zone verlaat, neemt een ander zijn rol over. Bij Nice gebeurt dit zeer methodisch.
Hoewel Farioli claimt dat hij zeventig à tachtig procent van zijn tijd op het trainingsveld besteedt aan het aanvallende spel, zijn de verdedigende statistieken van Nice uitmuntend. Met slechts 25 tegengoals beschikt de Italiaan over de minst gepasseerde defensie van Frankrijk. In de Europese topcompetities zijn Bayer Leverkusen en Real Madrid de enige teams die nóg betere verdedigende cijfers noteren.
De defensieve truc van Farioli: hij speelt stiekem met vijf verdedigers.
Wat hoger op het veld staat Nice in een 5-2-3. Het idee is duidelijk om op deze manier de opties in de as dicht te zetten voor de tegenstander.
Tijdens hoge druk opereert Nice op momenten zelfs gewoon vanuit 4-3-3.
Een blik op de uitmuntende en geavanceerde organisatie van Nice leert waarom Ajax enthousiast is over Farioli. Hij past naadloos in een deel van het profiel dat door Marijn Beuker geschetst is. 'Een oefenmeester die een heldere visie heeft én die dat kan vertalen naar het veld. Nou, daar hebben we in Nederland een aantal voorbeelden van. Maar ook in het buitenland. We zoeken een trainer die bezig is met het proces: training geven, het team ontwikkelen en spelers individueel ontwikkelen.'
Nice komt dramatisch uit de winterperiode. Tussen 11 februari en 7 april wint het tijdens een serie van negen wedstrijden slechts één keer. Alleen op bezoek bij RC Lens wordt in die periode een zege geboekt.
Toevallig is het niet dat ze juist tegen Lens wél drie punten pakken. Dat is een tegenstander die Nice onbevangen tegemoet treedt, met pressie over het hele veld. Vaak is het beeld in die slechte serie anders. Farioli treft veel opponenten die besluiten om niet te happen op het lokaas. Wat volgt: duels met weinig kansen voor beide doelen. Nice gaat niet efficiënt om met die mogelijkheden. De ploeg van Farioli maakt uit open spel ruim tien doelpunten minder dan op basis van de kwaliteit van de kansen verwacht mag worden.
De reactie van Farioli op deze slechte fase: nog meer de nadruk leggen op controle.
De reactie van de spelers en de media: zoeken naar spektakel.
'Deze wedstrijd was doodsaai, tot het doelpunt. Het was een tactisch gevecht, zonder echt een strijd te worden. We waren veel te slordig aan de bal om de wedstrijd interessant te maken.'
Deze weinig lovende recensie over een wedstrijd tegen Nice komt uit de mond van Stade Reims-coach Will Still, na een 2-1 nederlaag. Hij is niet de enige in Frankrijk die vraagtekens zet bij de attractiviteit van het voetbal van Farioli. Nice komt pas in december (!) voor het eerst op achterstand in een competitiewedstrijd. Dat komt vooral door het vermogen om op de nul te spelen.
Farioli speelt in zekere zin een moderne variant van Frank de Boer-voetbal. Zijn elftal is verdedigend betrouwbaar door het vermogen om de bal in de ploeg te houden met korte passes. Ook vergelijkbaar met De Boer: de kritiek op de speelstijl zwelt al aan tijdens de goede seizoenstart.
De feiten zijn dat Nice uit open spel een van de minst scorende teams in Frankrijk is, terwijl enkel Paris Saint-Germain een hoger percentage van zijn passes ziet aankomen. Sommige voetballiefhebbers zullen smullen van zo'n geduldige aanvalsopzet. Anderen zullen liever naar open wedstrijden kijken. Zeker is dat Farioli bij Nice geen garantie op spektakel geweest is.
CONCLUSIE
Francesco Farioli is een voetbalfreak, die het liefst wedstrijden tot achter de komma controleert. Hij streeft verzorgd voetbal na, met korte passes van achteruit. In Ligue 1 is het gevolg van die aanpak dat veel wedstrijden verworden tot een tactisch steekspel, waarin Nice een tegenstander die zich voorgenomen heeft om te verdedigen alsnog uit de tent probeert te lokken. Zo leiden de aanvallende intenties van Farioli in Frankrijk vooral tot defensief resultaat.
Of dat spel Farioli tot de ideale kandidaat voor Ajax maakt, valt nog te bezien. Zeker is in ieder geval dat hij de tactische vermogens heeft om de structuur terug te brengen in het spel van de Amsterdammers.
“Never argue with an idiot.
They will drag you down to their level and beat you with experience.”
