sc Heerenveen - PSV I Eredivisie (25/04/2024)
Posted: 25 Apr 2024, 22:43
Wat. Een. Seizoen.
Het is toch elk jaar weer spannend wanneer de voorbereiding begint en dit jaar nog een beetje extra. De sterspelers van het afgelopen jaar, Gakpo en Xavi, zijn er beide niet meer bij en met Peter Bosz als nieuwe trainer aan het roer is het altijd maar afwachten hoe een nieuwe trainer een ploeg naar zijn hand zet. Zijn palmares? Attractief, aanvallend voetbal met hoge druk in combinatie met de nodige tegengoals, maar geen prijzen. Hetgeen deze club in deze fase juist naar snakt: de landstitel.
De selectie wordt door Stewart gericht versterkt. Schouten wordt voor de neus van AC Milan weggekaapt en brengt rust in de ploeg, Dest komt over van Barcelona en brengt een combinatie aan exceptionele kwaliteit en intensiteit voor de Nederlandse competitie, Tillman blijkt als vervanger van Xavi een schot in de roos en is een veelzijdige meerwaarde, Lozano keert als kind van de club terug om nieuwe successen te boeken, toekomstig superspits in de dop Pepi laat zien op termijn De Jong op te kunnen gaan volgen en de in de media geframede ‘probleemjongen’ Lang blijkt alles te zijn behalve het beeld dat over hem in de media wordt geschetst.
Het seizoen begint met winst in de Kuip om de Johan Cruijff Schaal en kwalificatie voor de Champions League met als hordes Sturm Graz en Rangers. Er ontstaat een reeks van vele overwinningen in de competitie, die reikt tot aan de winterstop. De remontada in Sevilla waarmee Champions League overwintering een feit werd, nu maanden later nog vol op het netvlies. Gedurende zo’n jaar daalt dan langzaam het besef in. Wat een bijzondere selectie is dit. Superieur in eigen land, uitgaand van eigen voetballende kracht ongeacht de tegenstander. Uiteindelijk Europees tegen een halve finalist te weinig gekregen, de status ‘Invincibles’ is sinds het incident in Nijmegen ook niet meer mogelijk en Clay Ruperti ontnam de ploeg begin januari eigenhandig van de beker. Drie dingen die een kroon op een volstrekt onvergetelijk seizoen hadden kunnen zijn. Maar mag ik een momentje van jullie tijd om even te beseffen wat we meemaken?
Ondergetekende, nu 29 jaar oud, heeft genoten van het PSV uit 2004/2005. Op dat moment was ik dus pas 10 lentes jong. Een periode die ik wellicht iets minder bewust meegemaakt heb dan vele anderen hier, maar ik keek op naar die ploeg. Wanneer ik ’s avonds de Champions League wedstrijden maar tot de rust mocht kijken, keek ik de tweede helft op mijn slaapkamer: volume uit, lichten gedoofd en op het moment dat er iemand naar boven kwam, zette ik snel de TV uit, om deze weer aan te zetten op het moment dat de kust weer veilig was. En zo kan ik me voorstellen dat er nu vele jongens en meisjes van diezelfde leeftijd zijn die op hun manier verliefd zijn geworden op deze selectie. Jongens en meisjes die op de pleintjes en velden willen dribbelen als Dest en willen scoren als Luuk.
We worden weer kampioen. En in tegenstelling tot vele seizoenen in de Eredivisie worden we geen kampioen van de armoede. Toch is een kampioensrace in de Eredivisie zelden zo vroeg duidelijk geweest, maar nu dus niet vanwege het gebrek aan concurrentie. Want ook met het puntenaantal van Feyenoord had je in het verleden kampioen geweest en daar steken we met kop en schouders bovenuit. Daarom vraag ik een paar minuten van jullie tijd om te beseffen wat we dit seizoen meemaken.
Met een puntenrecord in zicht, is deze ploeg nog steeds op weg naar hoge hoogtes. Een unieke prestatie. Des te meer reden om hier bij stil te staan en te koesteren wat er nu is. Want wat hier gebeurt is geen vanzelfsprekendheid voor de toekomst, zelfs niet voor komend seizoen. Extra reden om te genieten van de komende weken: de wedstrijd thuis tegen Sparta, het daaropvolgende feest door de stad met als hoogtepunt het stadhuisplein en de erehagen in de laatste twee duels van het seizoen.
Gefeliciteerd lieve mede-supporters en dank voor jullie bijdrage op dit forum dit jaar. We hoeven het niet altijd allemaal met elkaar eens te zijn, we hoeven niet altijd allemaal elkaars beste vrienden te zijn, maar deze club is iets wat ons op dit forum wel met elkaar verbindt in pieken en dalen. Maak er allemaal wat moois van! En ik zal afsluiten met de woorden waarmee ik ook begon:
Wat. Een. Seizoen.
Het is toch elk jaar weer spannend wanneer de voorbereiding begint en dit jaar nog een beetje extra. De sterspelers van het afgelopen jaar, Gakpo en Xavi, zijn er beide niet meer bij en met Peter Bosz als nieuwe trainer aan het roer is het altijd maar afwachten hoe een nieuwe trainer een ploeg naar zijn hand zet. Zijn palmares? Attractief, aanvallend voetbal met hoge druk in combinatie met de nodige tegengoals, maar geen prijzen. Hetgeen deze club in deze fase juist naar snakt: de landstitel.
De selectie wordt door Stewart gericht versterkt. Schouten wordt voor de neus van AC Milan weggekaapt en brengt rust in de ploeg, Dest komt over van Barcelona en brengt een combinatie aan exceptionele kwaliteit en intensiteit voor de Nederlandse competitie, Tillman blijkt als vervanger van Xavi een schot in de roos en is een veelzijdige meerwaarde, Lozano keert als kind van de club terug om nieuwe successen te boeken, toekomstig superspits in de dop Pepi laat zien op termijn De Jong op te kunnen gaan volgen en de in de media geframede ‘probleemjongen’ Lang blijkt alles te zijn behalve het beeld dat over hem in de media wordt geschetst.
Het seizoen begint met winst in de Kuip om de Johan Cruijff Schaal en kwalificatie voor de Champions League met als hordes Sturm Graz en Rangers. Er ontstaat een reeks van vele overwinningen in de competitie, die reikt tot aan de winterstop. De remontada in Sevilla waarmee Champions League overwintering een feit werd, nu maanden later nog vol op het netvlies. Gedurende zo’n jaar daalt dan langzaam het besef in. Wat een bijzondere selectie is dit. Superieur in eigen land, uitgaand van eigen voetballende kracht ongeacht de tegenstander. Uiteindelijk Europees tegen een halve finalist te weinig gekregen, de status ‘Invincibles’ is sinds het incident in Nijmegen ook niet meer mogelijk en Clay Ruperti ontnam de ploeg begin januari eigenhandig van de beker. Drie dingen die een kroon op een volstrekt onvergetelijk seizoen hadden kunnen zijn. Maar mag ik een momentje van jullie tijd om even te beseffen wat we meemaken?
Ondergetekende, nu 29 jaar oud, heeft genoten van het PSV uit 2004/2005. Op dat moment was ik dus pas 10 lentes jong. Een periode die ik wellicht iets minder bewust meegemaakt heb dan vele anderen hier, maar ik keek op naar die ploeg. Wanneer ik ’s avonds de Champions League wedstrijden maar tot de rust mocht kijken, keek ik de tweede helft op mijn slaapkamer: volume uit, lichten gedoofd en op het moment dat er iemand naar boven kwam, zette ik snel de TV uit, om deze weer aan te zetten op het moment dat de kust weer veilig was. En zo kan ik me voorstellen dat er nu vele jongens en meisjes van diezelfde leeftijd zijn die op hun manier verliefd zijn geworden op deze selectie. Jongens en meisjes die op de pleintjes en velden willen dribbelen als Dest en willen scoren als Luuk.
We worden weer kampioen. En in tegenstelling tot vele seizoenen in de Eredivisie worden we geen kampioen van de armoede. Toch is een kampioensrace in de Eredivisie zelden zo vroeg duidelijk geweest, maar nu dus niet vanwege het gebrek aan concurrentie. Want ook met het puntenaantal van Feyenoord had je in het verleden kampioen geweest en daar steken we met kop en schouders bovenuit. Daarom vraag ik een paar minuten van jullie tijd om te beseffen wat we dit seizoen meemaken.
Met een puntenrecord in zicht, is deze ploeg nog steeds op weg naar hoge hoogtes. Een unieke prestatie. Des te meer reden om hier bij stil te staan en te koesteren wat er nu is. Want wat hier gebeurt is geen vanzelfsprekendheid voor de toekomst, zelfs niet voor komend seizoen. Extra reden om te genieten van de komende weken: de wedstrijd thuis tegen Sparta, het daaropvolgende feest door de stad met als hoogtepunt het stadhuisplein en de erehagen in de laatste twee duels van het seizoen.
Gefeliciteerd lieve mede-supporters en dank voor jullie bijdrage op dit forum dit jaar. We hoeven het niet altijd allemaal met elkaar eens te zijn, we hoeven niet altijd allemaal elkaars beste vrienden te zijn, maar deze club is iets wat ons op dit forum wel met elkaar verbindt in pieken en dalen. Maak er allemaal wat moois van! En ik zal afsluiten met de woorden waarmee ik ook begon:
Wat. Een. Seizoen.